Budowa zaworu pneumatycznego BURKERT
Siłownik
Siłownik wykorzystuje ciśnienie gazu (najczęściej sprężonego powietrza) do przesterowania zaworu. Siłowniki Burkert dzięki specjalnej konstrukcji zużywają mniej powietrza niż inne siłowniki oraz umożliwiają szybką reakcję na sygnał sterujący.
Standardowo stosuje się siłowniki PA, natomiast siłowniki PPS posiadają zwiększoną odporność na substancje chemiczne oraz pozwalają na pracę w wyższej temperaturze otoczenia.
Sprężyna
Przy braku zasilania sprężonym powietrzem sprężyna przywraca zawór do pozycji spoczynkowej (najczęściej zamkniętej). Po doprowadzeniu sprężonego powietrza sprężyna ulega ściśnięciu przez tłok siłownika.
Uszczelnienie siłownika (tłok)
Z jednej strony działa na nie ciśnienie sterujące, z drugiej siła sprężyny. W wyniku wzrostu ciśnienia sterującego membrana wraz z trzpieniem przemieszcza się powodując naprężenia sprężyny.
Przyłącze pneumatyczne
Pozwala na doprowadzenie ciśnienia sterującego do zaworu.
Tłumik
Zastosowanie tłumika zwiększa żywotność zaworu.
Trzpień
Wyprowadza siłę wytworzoną w siłowniku na zewnątrz.
Tuleja
Część zewnętrzna zaworu, służy jako obudowa uszczelnień, a także łączy część wykonawczą zaworu z siłownikiem.
Grzyb i siedzisko
Siła wytworzona przez siłownik, doprowadzona do tłoka poprzez trzpień, dociska grzyb do siedziska zaworu i zamyka przepływ medium.
Grzyb
Zawory pneumatyczne mogą występować w wersjach:
Wersja z napływem medium „pod grzyb”
Zawór zaprojektowany do sterowania przepływem wody i innych mediów. Konstrukcja z napływem „pod grzyb” zapobiega uderzeniom hydraulicznym łagodnie wyhamowując płynącą ciecz.
Wersja z napływem medium „nad grzyb”
Zawór zaprojektowany do sterowania przepływem pary oraz gazów. Napływ medium „nad grzyb” pozwala stosować mniejsze siłowniki niż w zaworach z napływem „pod grzyb”.
Zestaw uszczelnień, uszczelnienie grafitowe i PTFE
Zapewniają szczelność zaworu zabezpieczając przed wyciekiem na zewnątrz oraz przepływem medium wewnątrz zaworu.
Przykładowe produkty Burkert: 2000, 2012
